Ik was helemaal niet bekend met chlothegod toen de muziekvideo van ‘I Feel Different Every Day’ op YouTube verscheen, maar ik was onmiddellijk een fan. Ik wil onze tech-overheersers niet te veel prijzen, maar soms snapt het algoritme mij gewoon. In dit nummer van haar gelijknamige EP bespreekt chlothegod haar jeugd en de last van je voelen alsof je altijd perfect moet zijn, om uiteindelijk haar gevoelens te confronteren en in te zien dat het niet aan haar lag. Door al deze gevoelens van verdriet, woede, schuld, machteloosheid en verwarring heen vindt ze uiteindelijk zelfvergeving en catharsis.
De muziekvideo is een verdere verkenning van deze emoties, en presenteert een reeks aan terugkerende vignetten die abstract zijn maar ook diep betekenisvol. Om dit werk verder te bespreken, ging ik in gesprek met Jaconna Jacobs, creative director van de video en van het gehele I Feel Different Every Day-project.
Als creative director heb je met chlothegod samengewerkt voor alle uitingen rondom I Feel Different Every Day, van de albumcover tot alle muziekvideo’s. Als enigszins een leek vroeg ik me af wat het precies inhield om voor dit project creative director te zijn. En hoe zag je samenwerking met regisseur/videograaf Josh Nesmith eruit?
Ik vond de EP I Feel Different Every Day meteen fantastisch. Ik heb in eerste instantie iets van een week naar de muziek zitten luisteren, en toen een stapel ideeën samengesteld om naar haar en haar team te sturen. Toen chlothegod en ik elkaar weer spraken, benoemde ik dat werken met kunstenaars altijd in het teken zou moeten staan van de mens in hen en dat samenwerken vriendelijk moet zijn (voor mij tenminste), en na dat gesprek zaten we echt op dezelfde lijn. Vanaf daar hield creative director zijn soms telefoongesprekken van twee uur in en daarna terugkomen met een video-voorstel, of gewoon dat we elkaar spraakberichten en moodboards stuurden over hoe we een idee konden uitbreiden. Ze weet wat ze wil, maar staat altijd voor andere ideeën open, wat ik echt bewonder. Kunst is kwetsbaar, muziek is kwetsbaar, en het is belangrijk dat iedereen elk onderdeel met zorg behandelt.
Dat brengt me bij Josh Nesmith. Mijn video-voorstellen zijn best lang en gedetailleerd, maar Josh gaat er daadwerkelijk regel voor regel met mij doorheen. Als samenwerker en regisseur is hij heel attent, dus mijn proces met hem is heel simpel maar vol vertrouwen. Ik laat hem een voorstel zijn en we kammen dat samen helemaal uit. Hij wijst de punten aan waar hij een shot wil versterken, de toon wil bespreken of zelfs door de set design wil heenlopen. En hij werkt ook nauw samen met producer en regisseur Keegan Hurley, dus soms duiken we met zijn drieën in een gesprek om zeker te weten dat we allemaal tevreden zijn met de shotlist. Het voelt met iedereen als een familie en ik hoop dat dat nooit gaat veranderen, want we vinden het allemaal echt heel fijn om met elkaar te werken.
Was er een overkoepelend thema of concept waarmee je dit project benaderde? Wat is de rode draad door de cover en de verschillende muziekvideo’s?
Het overkoepelende concept waarmee ik dit project benaderde is oprecht de titel zelf: I Feel Different Every Day. In het verlengde daarvan richtten we ons op de thema’s imperfectie en reflectie. De EP herinnerde mij eraan dat we allemaal een work in progress zijn, en die reflectie verschijnt soms in de mensen van wie we houden en zelfs in de ervaringen die tot ons komen. En elke reflectie brengt een nieuwe emotie. We hebben geen toestemming nodig om imperfect te zijn, dus afhankelijk van je eigen interne en externe gevoelens zal elke dag anders voor je zijn. Ik wilde dat omarmen in plaats van ervoor terugdeinzen. Als je kijkt naar elke muziekvideo die we samen hebben gemaakt, of zelfs de cover van de deluxe EP, bevatten ze allemaal een reflectiemoment. Sommige van die reflecties zijn momenten in gebroken spiegels, terwijl het op andere moment chlothegod is die zichzelf aanspreekt. We wilden nergens de hoe of waarom van die reflecties geven, want we wilden dat de kijker die helemaal op hun eigen manier kan interpreteren.
Ik vind de tekst “Scratch that, it was never my fault at all” uit het derde couplet van ‘I Feel Different Every Day’ heel ontroerend en krachtig. Wat is jouw relatie met het lied? Zijn er teksten of muzikale momenten die bleven hangen nog voordat je met de muziekvideo begon?
Dat is een hele goede vraag! Bedankt dat je dit vraagt. Het nummer prikkelt mijn brein echt op de beste manier. Mijn relatie met het nummer is interessant, want aan de ene kant had mijn familie ook “a deal with the government”, aan de andere kant is de structuur van het lied elke emotie die ik had toen ik opgroeide. Dus het nummer raakt me op meerdere manieren, en mijn favoriete tekst is dan “Where’s my guardian angel? Where’s my seat at the table?”. Ik vind het ook heel mooi dat de vraag “what do I know?” zo vaak terugkomt, want er is genoeg dat we niet weten en dat is oké. Wederom die imperfectie omarmen. Dat vind ik heerlijk.
‘I Feel Different Every Day’ vertelt zo’n persoonlijk verhaal. De muziekvideo is hier een weerspiegeling van, maar blijft abstract, met veel ruimte voor persoonlijke interpretatie. Hoe heb je de juiste balans gevonden tussen specificiteit en abstractie?
Oooeee. Ik denk dat iedereen gewend is aan een perfect einde of een oplossing, maar dat zou niet aansluiten op de thema’s van het lied en het project zelf. Ik begon dus aan het voorstel wetende dat het een persoonlijk verhaal moest zijn en niet echt een oplossing, en dat hielp met die balans creëren.
Een terugkerend beeld in de video is de drie familieleden met rode emmers over hun hoofd, wat me ergens deed denken aan het schilderij ‘American Gothic’. Wat was het idee achter dit beeld?
Oh wauw! Nou, je zit vrij dicht in de buurt. Toen ik voor het eerst naar het nummer luisterde, stelde ik me meteen voor een rode ballon te gebruiken. Maar toen het maanden later tijd was om het voorstel te maken, stelde ik me een suburban omgeving voor waar je de familie ziet met het droombeeld van white picket fences… maar je weet niet echt wat er allemaal gebeurt achter die gesloten deuren of wie zij echt zijn. We weten alleen wat zij ons laten zien. Dus dit is heel erg een inspi van de film American Beauty, maar een beetje verdraaid. Rode rozen zijn erg belangrijk in die film en dat maskeert een beetje Lesters realiteit, maar ik wilde meer iets kinderachtigs en onheilspellends als rood masker. Ik bladerde door echt lage kwaliteit stockafbeeldingen en zag toen een zwart-witfoto van een familie met emmers op hun hoofd, en dat voelde als de bevestiging die ik nodig had. Toen Josh daarna vroeg welke kleur die emmers moesten zijn, kon het eigenlijk alleen rood zijn.
Als we het toch over die emmers hebben: er is een terugkerend element van gezichten die weggedraaid, bedekt of verborgen zijn. Hoe is dit motief ontstaan?
Het ging voornamelijk om het creëren van een patroon waarin het enigszins lastig zou zijn om de personages te beoordelen voor hoe zij hun leven ervaarden en interpreteerden. Dus die balans tussen wel en niet een gezicht tonen was onze manier van de kijker in hun wereld verwelkomen, door heel bewust te spelen met hoe hecht je met de personages zou worden tijdens de video.
Tijdens het spoken word-gedeelte zien we een aantal fragmenten die lijken alsof ze oorspronkelijk outtakes waren. Zijn ze dat ook echt? Hoe besloten jullie om ze in de video te laten?
Ja, dat zijn inderdaad outtakes. Toen we al met de edit bezig waren had Chlo één aanmerking, namelijk dat ze outtakes wilde van zichzelf die achteloos en aanwezig voelden voor dit specifieke gedeelte van het lied. Je hoort haar vader praten, dus het leek ons passend dat je bij zo’n persoonlijke boodschap beelden zag die persoonlijk voelden.
Heel erg bedankt dat je met mij over deze geweldige video wilde praten. Als laatste vraag vroeg ik me af of er een moment of vignette in de video is die voor jou nog steeds extra bijzonder voelt. Wat maakt dit moment zo speciaal?
Het moment op 2:22, wanneer ze in de badkuip omhoog komt voor lucht, valt mij nog heel erg op, omdat dat letterlijk de katalysator is van elk moment dat je direct daarna ziet, achter elkaar. Dit is voor mij speciaal omdat het echt is, het is rauw en eerlijk over hoe het voelt om je elke dag anders te voelen. Recht voor z’n raap.
Ik wil je bedanken dat je contact zocht en ik ben extra blij dat je zo’n fan bent van de muziekvideo. Het is echt met liefde gemaakt en een van de beste momenten waar ik ooit als creative director aan heb gewerkt. Bedankt dat je het net zoveel waardeert als wij, en bedankt voor dit gesprek!
Meer chlothegod/Jaconna Jacobs:
I Feel Different Every Day EP
Alle IFDED muziekvideo’s
Jaconna Jacobs: Building Black Empowerment in Creative Spaces
Chlothegods website
Jaconna Jacobs website